: transliteration

Friday 16 December 2011

EL ENCENDIDO DE JANUCÁ – חנוכה



Al encender las luminarias de Janucá, debe asegurarse de que poseen suficiente aceite como para permanecer encendidas durante media hora a partir del momento del encendido, o sea a partir de la salida de las estrellas. Lo mismo aplica para aquellos que encienden con velas de cera, deben ser suficientemente largas para permanecer encendidas media hora. (En el mercado se distribuyen velas de colores para el encendido en "Januquiot" -candelabros- pequeños, sin embargo no duran encendidas el tiempo suficiente por lo que hay que evitar utilizarlas). En el encendido del viernes debe colocarse mayor cantidad de aceite ya que las velas deben permanecer encendidas por más tiempo, como veremos en la halajá correspondiente.

Al encender las velas de Janucá, debe comenzar la primera noche encendiendo la vela del extremo derecho, la segunda noche comenzará encendiendo la vela adicional y contin uará con la que encendió ayer. Resultando, que el encendido de las velas de Janucá se realiza de izquierda a derecha, comenzando con la vela adicional que simboliza el incremento del milagro que permitió que el aceite alcance para los ocho días.

Dice el Talmud (Shabbat 23ª) que con el encendido se cumple el precepto y si se apaga ya no requiere volver a encenderla. O sea, que en principio se da cumplimiento al precepto al encender la vela con el aceite suficiente para que dure el tiempo necesario según la halajá, y si posteriormente surge una situación eventual que provoca el apagado de las velas, por ej. se abre una puerta o una ventana que estaba cerrada y las velas se apagan, según la halajá no necesita volver a encenderla, sin embargo es una actitud piadosa volver a encender las velas que se apagan dentro de la media hora de haberse encendido (por supuesto, sin volver a pronunciar la bendición).

Sin embargo, si al momento de encender las lumin arias de Janucá las mismas estaban destinadas a apagarse dentro del tiempo necesario, por ej. si encendió las velas en un lugar donde corre viento o no colocó suficiente aceite, debe volver a encenderlas; de todas formas no tiene que pronunciar nuevamente la bendición.

Está prohibido hacer usufructo de la luz que arrojan las velas de Janucá, por lo tanto, no se puede leer o contar dinero, etc. a la luz de la luminaria de Janucá. Una vez cumplida media hora del encendido se puede utilizar la luz de estas velas para todo lo que necesite.

Las mujeres acostumbran no realizar labores durante el tiempo en que las velas permanecen encendidas, o sea media hora después de la salida de las estrellas. Uno de los motivos de esta costumbre es que el milagro ocurrió por medio de una mujer, por lo que no se debe desestimar esta costumbre.

Fonte : Halakha Yomit do Richon Lesion Rabi Ovadiah Yossef 

Wednesday 16 November 2011

Bendigamos, pyuthim Sefaradi Ma’arabi tradicional



Bendigamos, pyuthim Sefaradi Ma’arabi tradicional

Bendigamos al Altísimo,
Al Señor que nos crió,
Démosle agradecimiento
Por los bienes que nos dió.

Alabado sea su Santo Nombre,
Porque siempre nos apiadó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tob,
Que para siempre su merced. | Qi leolam jasdó.

Bendigamos al Altísimo,
Por su Ley primeramente,
Que liga a nuestra raza
Con el cielo continuamente,

Alabado sea su Santo Nombre,
Porque siempre nos apiadó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tob,
Que para siempre su merced. | Qi leolam jasdó.

Bendigamos al Altísimo,
Por el pan segundamente,
Y también por los manjares
Que comimos juntamente.

Pues comimos y bebimos alegremente
Su merced nunca nos faltó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tov,
Que para siempre su merced. | Ki leolam jasdó.

Bendita sea la casa esta,
El hogar de su presencia,
Donde guardamos su fiesta,
Con alegría y permanencia.

Alabado sea su Santo Nombre,
Porque siempre nos apiadó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tov,
Que para siempre su merced. | Qi leolam jasdó.

Tuesday 15 November 2011

private invesigations: Jerusalem - Increased Security for Rabbi Ovadia Yo...

private invesigations: Jerusalem - Increased Security for Rabbi Ovadia Yo...: Jerusalem - Security has been increased at the Jerusalem home of Rabbi Ovadia Yosef, following the weekend publication of a tape in which ...

Monday 19 September 2011

Membros da Comunidade Judaica : Zur Israel e Magem Abraham



"Membros da Comunidade Judaica que aparecem registrados nas atas das congregaçoes Zur Israel e Magem Abraham, no Recife, sob a direção do Rabi Is’haq Aboab da Fonseca (1648-1653).”


David AbendanaDaniel Belmonte
David AbendanaYossef Bemvenist
Isaque AbendanaJeuda Bemvenista
Israel AbendanaDavid Levi Bomdia
Jacob AbendanaIshac Benhacar e Bomdia
Moseh AbendanaAbrao Burgos
Abraham Jeosua AboabDavid Burgos
Isaac AboabIzaque Canchess
Moseh AboabDavid Cohen Cano
David AboafDavid Cardoso
Mosse Rel de AguilarSimeon Cardoso
Joseph S. AlvaresEliau Aboad Cardozo
David AlvaresSalamao Cardozo
Mosses Baruh AlvaresDavid Cohen Casseres
Moseh Namiaz de AmburgoIsaque Castanho
Isaac AthyasDavi Castel
David AtiasDavi Cera
Jehosuah Ys: de AvilaDavid Jesurun Coelho
Abraham de AzevedoAbraham Cohen
Mosseh de AzevedoMosseh Cohen
Abram AzulyDavid Senior Coronel
Isaque BaruhDavid Senior Coronel
Benjamy BarzilayDavid Senior Coronel
Semuel BarzilayIshac Senior Coronel
Josep Ysrael BelillosJehosuah Senior Coronel

Jacob Gabai CorreaAbaan da Fonseca
David da CostaJoseph Francez
Joseph da CostaJacob Frazao
Abaam da FonsecaJoseph Frazao
Isaquer Dez Da MatosSemuel Frazao
Daniel de CRASTO de HamburgoArom Levy Frezao
Mosse de CRASTOJacob Fundão
Moseh Nhemias CrastozIzaque Gabai
Abrao DecaserezSalamao Gabay
Izaque DefontesMoseh Hamis Gago
Abraham DemarchenaAbraham da Gama
Aron Dorta DepazAbrao Glion
Abraham Ysrael DiasJacob Gollas
David DiazAron Guabay
Salo Yzarael Mendes DiazSimson Guzdorff
Daniel DormidoJosua de Haro
Mose Lemos DormidoAbrão Bueno Henriques
Abraham DragoAbraão Bueno Henriques
Ishac Franco DragoJacob Henriques
Jacob DragoJacob Cohen Henriques
Moseh DragoMoseh Henriques
Isa de FariaMoseh Cohen Henriques
Abraham FaroYshak Henriques
Aron de La FayaJoseph Bueno Henriquez
David de FigeroaJozea (ilegível)



Isaque IzarelJahacob Mocata
Aram JonazYacob Mochoro
Yizhak Al KatrinAbraham Mog
David Juda LeaoMathathias Moreno
Moseh de LeaoAb. Queirod Moro
Jacob de LemosJacob Gabbay de Moroc
Beniamin LevyIsaque Montesinos
Isaque LeySemuel Montesinos
Jacob LevyIsaac Nahmias
Manoel LevyEliau Nahmias
Abrao LionDaniel Namiaz
David LoebJacob Navarro
Davi LopesMoseh Navarro
Mose LumbrosoMoseh Netto
Jehudah MachabeuMoshe Nunes
Mordehay MachorroMosseh Nunes
David MendesMoseh de Oliveira
Israel Levy MendesAbram Ysrael de Piza
Jacob Franco MendesMose Israel Pena
Joseph Jesurun MendesDavi Pêra
Dr. Abraham de MarcadoIzaque Pereira
Moseh de MercadoMose Peres
Rafael de MercadoAbraham Ysrael de Piza
Benyamin Bueno de MesquitaIzaia Preto
Abraham MocataIzaque Preto



Eliau PrettoAron da Silva
Abraham QueridoIsaque da Silva
Moseh Levy RezioJahacob da Silva
Isaque RezioSalamao da Silva
Isaque RisonBinjamin da Solis
Moseh Levy RossoDaniel Alvares Torres
Isaiah SalomAbraham Valverde
Binjamy SarfattyJahacob Valverde
Moseh Ha Mir SasoEliauh Veiga
Isaque SeboffSamuel da Veiga
Jaacob SeniorJeosua Velozino
Mordechaj SeniorIsaque Isra Velozo
Araon SerfattiAbram Gabay Vilareal
Isaque da Serra
Boaz David Duque
Saul Barbosa
Jacob Zacutto
Salomão Aguiar
Mordekay Lima
Isaque Gabai SideMosse Zacutto e David Zuzarre.
    
Os nomes dos membros das Congregações acima mencionadas correspondem a cabeça de família. A maioria dos autores calcula  a  população total judaica no Recife e na Paraíba em cerca de mil e quatrocentas e cinqüenta pessoas, ocorreu Êxodo para cidades da Bahia, como Trancoso, Escondido e Belmonte.

Fonte : http://primeiramao.tripod.com/id13.html
Lista pública na Esnoga Qakhal Sur Yisrael em Recife - Brazil 

Thursday 8 September 2011

אדון הסליחות



אדון הסליחות 


אֲדוֹן הַסְּלִיחוֹת
בּוֹחֵן לְבָבוֹת
גּוֹלֶה עֲמוּקוֹת
דּוֹבֵר צְדָקוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

הָדוּר בְּנִפְלָאוֹת
וָתִיק בְּנֶחָמוֹת
זוֹכֵר בְּרִית אָבוֹת
חוֹקֵר כְּלָיוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

טוֹב וּמֵטִיב לַבְּרִיּוֹת
יוֹדֵעַ כָּל נִסְתָּרוֹת
כּוֹבֵשׁ עֲוֹנוֹת
לוֹבֵשׁ צְדָקוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

מָלֵא זַכִּיּוֹת
נוֹרָא תְהִלּוֹת
סוֹלֵחַ עֲוֹנוֹת
עוֹנֶה בְּעֵת צָרוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

פּוֹעֵל יְשׁוּעוֹת
צוֹפֶה עֲתִידוֹת
קוֹרֵא הַדּוֹרוֹת
רוֹכֵב עֲרָבוֹת
שׁוֹמֵעַ תְּפִלּוֹת
תְּמִים דֵּעוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

Wednesday 17 August 2011

פרשה עקב – שבת שלום


בס'ד
=============================================
בית מידרש ספרדי-פורטוגלי דון יצחק אברבנאל
=============================================
Bet Midrachi Hispano&Portugues Don Is'haq Abarbanel
Brasilia - Aguas Claras/DF - Brasil
Hodechi Ab
======================================================
 Peracha Eqeb e 
Aftara 
====================================================== 
   פרשה
======================================================
Horário de acendimentos das velas de Chabat em :

בברזיל
Brasília 18:00hs
Goiânia 17:58hs

=========
פורתוגאלי
=========

Moché continua a dirigir-se aos Benei Israel afirmando-lhes que se observarem e cumprirem os preceitos que o Todopoderoso ordenou, serão benditos com coisas boas e saúde.  Não haverá no Povo pessoas nem animais estéreis, nem doenças mas sim nas nações inimigas.  Também os aconselhou a não temer os cananitas, pois Hashem os guardaria.

Melekh ha'Olam demonstra que Ele é nosso guardião, mas nossas missvot determinarão recebermos esta proteção ou não também além dos decretos de Ha-El

Recordou-lhes que cumprissem cada mandamento para assim viverem e multiplicarem-se e conquistarem a Terra Prometida.  E recordar-se-iam de todo o caminho que o Eterno fez deambular o Povo no deserto durante quarenta anos, como prova de lealdade e adesão aos preceitos do Eterno.  As dificuldades com as que se depararam tiveram a finalidade de discipliná-los a fim de “fazer-se saber que nem só de pão vive o homem , senão que o homem vive de toda a palavra que sai da boca do Eterno”.

Posteriormente, descreve-lhes as bondades da Terra de Israel, terra pródiga em trigo, cevada, vinhas, figueiras e grãos, terra de oliveiras, de azeite e de mel.  Isto Indica-nos que quando se coma e se sacie, deverá bendizer ao Eterno, pela boa terra que Ele dá.  Provém que a prosperidade que gozariam na Terra Prometida, poderia levá-los a esquecer que Ha-El entregou todo esse bem estar.  Esta ingratidão seria castigada duramente e os Benei Israel, que assim obraram, seriam eliminados como as nações pagãs.

Moshé recorda o Povo os seus atos rebeldes.  
Em Horeb, depois de ter estado quarenta dias em cima do monte para receber as Tábuas da Lei (Lukhot), regressou e encontrou  o Povo a adorar um bezerro de ouro, que reflete até hoje.  Então o Todopoderoso comunicou com Moché a Sua intenção de eliminá-los mas ele interveio a favor do Povo e destruiu as Tábuas de pedra.  Hashem castigou apenas aqueles que tinham rendido culto ao bezerro.

Moché mencionou outros atos de desobediência, em Taverá, Massá e Kivrot Hataavá.

Depois de Moché ter defendido a causa dos Benei Israel pedindo ao Altísssimo que recordasse os méritos acumulados pelos patriarcas Ha-El disse-lhe que regressaria ao monte para receber outras Tábuas.  Estas foram colocadas no Arón Haqodechi (A Arca Sagrada).  Os Cohanim e Leviim foram designados para efectuar os serviços do Michiqán e o Povo continuou a sua marcha desde o Sinai até Canaã.

Moshé clarificou o Povo de que o Eterno quer que O amem, O sirvam com todo o seu coração e toda a sua alma, cumprindo as suas missvot.  A grandeza de Ha-El, D'us Único de nossos patriarcas, manifestada por intermédio de atos tais como a libertação de Missraim, o milagre do mar Vermelho, as experiências no deserto, os castigos milagrosos impostos a Kórach, Datán e Aviram, deveriam ser suficiente para assegurar a observância e cumprimento dos preceitos.  O Eterno confirmará uma abundante colheita, com as chuvas necessárias.  

Mas se o Povo se tornasse desobediente, paravam as águas do céu.



=========
לשׁון הקודש
=========
משה ממשיך להתייחס בני ישראל בטענה אותם להתבונן לציית מצוות הורה כי הקב"ה יהיה מבורך בטוב ובריאות. לא יהיו אנשים או בעלי חיים העם סטרילי, לא מחלה, אלא במדינות אויב. כמו כן יעץ להם לא לפחד הכנענים, בשביל לשמור על השם. 

הוא הזכיר להם כי מילא את כל מצוות לחיות טוב ולהתרבות ולכבוש את הארץ המובטחת. הם יזכרו את כל הדרך אשר יהוה עשה העם נדודים במדבר במשך ארבעים שנה, כהוכחה לנאמנות ודבקות מצוות הנצח. הקשיים היו אלה כדי לחנך אותם כדי "להפוך את עצמך לדעת כי לא על הלחם לבדו אינו אדם חי, אבל איש חי על ידי כל מילה כי התמורה מפיו של הנצח." 

מאוחר יותר, תיאר להם את הטוב של ארץ ישראל, ארץ עשירה חיטה, שעורה, גפנים, עצי תאנה ודגנים, ארץ שמן זית ודבש. זה אומר לנו כי כאשר אתם אוכלים ולהרגיש שבע, יברך הנצח, את הארץ הטובה אשר הוא נותן. קובע כי שגשוג הם ייהנו קרקע, יכול להוביל אותם לשכוח כי ה 'נתן את כל מה שלומם. כפיות טובה זה ייענש בחומרה את בני ישראל, כלומר לפעול גם תחוסל ככל העמים אלילים. 

משה מזכיר לעם מעשים המרדני שלהם. בשנת חורב, לאחר שהיה ארבעים יום על ההר לקבל את לוחות הברית  חזר ומצא העם לסגוד לעגל הזהב. ואז הקב"ה קשר עם משה כוונתו לחסל אותם אבל הוא התערב למען העם והרס את לוחות אבן. הקב"ה העניש רק את מי העריץ את העגל. 

משה מוזכר מעשים אחרים של מרי, בשנת תברה, מאסה ואת  

אחרי משה תמך את עניינם של בני ישראל לשאול עליון שמזכירים את היתרונות שנצברו על ידי האבות הקב"ה אמר לו שהוא יחזור אל ההר לקבל את לוחות אחרים. אלה הונחו ארון הקודש (ארון הקודש). כהנים ו הלויים חולקו לבצע את שירותיו של המשכן ואנשים המשיכו לצעוד שלהם מסיני לכנען. 

משה הבהיר כי אנשי ה 'רוצה מאיתנו אהבה, Sivam בכל לבבך ובכל נפשך, לבצע המצוות שלה. גדולתו של הקב"ה, בא לידי ביטוי באמצעות פעולות כגון שחרור ממצרים, נס ים סוף, את החוויות במדבר, העונשים המוטלים על נס קורח, דתן ואבירם, צריך להספיק כדי להבטיח ציות ואכיפה של תקנות נצח לאשר הקציר בשפע, עם הגשמים הצורך. אבל אם אנשים הפכו ממושמע, עצר את מי עדן. 


Thursday 11 August 2011

Progrom de Lisboa / Massacre de Lisboa de 1506 PARA RELEMBRAR PARA NÃO MAIS ESQUECER


בס'ד

Progrom de Lisboa / Massacre de Lisboa de 1506 

PARA RELEMBRAR PARA NÃO MAIS ESQUECER     

O Massacre de 1506 ficou como que apagado da memória coletiva, um pedaço de vergonha esquecida que não está nos livros de História, caiu no esquecimento e são poucos os historiadores que lhe fazem referência. O horror e a violência foram descritos e reproduzidos por Damião de Góis, Alexandre Herculano, Oliveira Martins, Garcia de Resende, Salomon Ibn Verga e Samuel Usque.


Uma das duas únicas gravuras sobreviventes ao Terramoto de Lisboa 1755 e ao incêndio da Torre do Tombo: “Von dem Christeliche – Streyt, kürtzlich geschehe – jm. M.CCCCC.vj Jar zu Lissbona – ein haubt stat in Portigal zwischen en christen und newen chri – sten oder juden, von wegen des gecreutzigisten [sic] got.” (Da Contenda Cristã, que recentemente teve lugar em Lisboa, capital de Portugal, entre cristãos e VULGARMENTE DENOMINADO cristãos-novos ou judeus, por causa do Deus Crucificado”) 
No Massacre de Lisboa de 1506 - também conhecido como Progrom de Lisboa ou Matança da Páscoa de 1506 - uma multidão movida pelo fanatismo religioso perseguiu, violou, torturou e matou centenas de pessoas, acusadas de serem judias. Isto sucedeu antes do início da Inquisição e nove anos depois da conversão forçada dos judeus em Portugal, em 1497, durante o reinado de D. Manuel I.
Cerca de 93 mil judeus se refugiaram em Portugal nos anos que se seguiram à sua expulsão de Espanha, pelos reis católicos, em 1492. D. Manuel I se mostrara mais tolerante para com a comunidade judaica, mas, sob a pressão de Espanha, também em Portugal, a partir de 1497, os judeus foram forçados a converter-se.
A historiografia situa o início da matança no Mosteiro de São Domingos (Santa Justa), no dia 19 de abril de 1506, um domingo, quando os fiéis rezavam pelo fim da seca e da peste que tomavam Portugal, e alguém jurou ter visto no altar o rosto de Cristo iluminado — fenômeno que, para os católicos presentes, só poderia ser interpretado como uma mensagem de misericórdia do Messias - um milagre.
Um cristão-novo que também participava da missa tentou explicar que a luz era apenas o reflexo do sol, mas foi calado pela multidão, que o espancou até a morte.
A partir daí, os judeus da cidade que anteriormente já eram vistos com desconfiança tornaram-se o bode expiatório da seca, da fome e da peste: três dias de massacre se sucederam, incitados por frades dominicanos que prometiam absolvição dos pecados dos últimos 100 dias para quem matasse os "hereges",e que juntaram um grupo de mais de quinhentas pessoas incluindo marinheiros da Holanda, da Zelândia e de outras terras com as suas promessas. A corte encontrava-se em Abrantes - onde se instalara para fugir à peste - quando o massacre começou. D. Manuel I tinha-se posto a caminho de Beja, para visitar a mãe. Terá sido avisado dos acontecimentos em Avis, logo mandando magistrados para tentar pôr fim ao banho de sangue. Entretanto, mesmo as poucas autoridades presentes foram postas em causa e, em alguns casos, obrigadas a fugir.
Como conseqüência, homens, mulheres e crianças foram torturados, massacrados, violados e queimados em fogueiras improvisadas no Rossio. Os judeus foram acusados entre outros "males", de deicídio e de serem a causa da profunda seca e da peste que assolava o país. A matança durou três dias - de 19 a 21 de Abril, na Semana Santa de 1506 - e só acabou quando foi morto um cristão-novo que era escudeiro do rei, João Rodrigues Mascarenhas, e as tropas reais afinal chegaram para restaurar a ordem.
D. Manuel I penalizou os envolvidos, confiscando-lhes os bens, e os dominicanos instigadores foram condenados à morte. Há também indícios de que o Convento de S. Domingos (da Baixa) teria sido fechado durante oito anos.
No seguimento do massacre, do clima de crescente anti-semitismo em Portugal e do estabelecimento do Tribunal do Santo Ofício — que entrou em funcionamento em 1540, perdurando até 1821 — muitas famílias judaicas fugiram ou foram expulsas do país, tendo como destino principal os Países Baixos e secundariamente, França, Turquia e Brasil, entre outros.
Mesmo expulsos da Península Ibérica, os judeus só podiam deixar Portugal mediante o pagamento de "resgate" à Coroa. No processo de emigração, os judeus abandonavam suas propriedades ou as vendiam por preços irrisórios e viajavam apenas com a bagagem que conseguissem carregar.

Monday 8 August 2011

Sobre 9 beAv - ז' באב

בס"ד
07/08/2011 ז' באב תשע"א

Amanhã começa o dia mais triste do povo judeu, o dia em que nao so o primeiro, mas tambem o segundo Bet Hamikdachi(templo sagrado) foram destruidos assim, expulsando o nosso povo de sua terra e espalhando-o para o resto do mundo.

9 beAv, pelo menos para mim, eh o jejum mais dificil do ano. Nao so pelo motivo de ser o mais longo e de epoca mais quente(em Israel), mas tambem por ser o mais complicado de se sentir a razao de jejuarmos.

Vou me explicar melhor: Todos o jejuns sao decretados para lembrarmos que somos limitados, entendermos que temos faltas e assim, corrigirmos nossos erros. Ai eu pergunto, sera que realmente o Bet Hamikdachi eh algo que falta na minha vida? Que eu deveria chorar por um fato que ocorreu a 1943 anos atras?
Minha vida eh B”H eh muito boa e eu nao sinto falta de nada.

A resposta eh que sim, devemos chorar e sim, o Bet Hamikdachi nos faz falta, porem, infelizmente a maioria de nos nao consegue enchergar o tamanho dessa perda.

Existem dois motivos para nao visualizarmos essa falta:
Por nao sabermos oq eh o Bet Hamikdachi, oque ele simboliza e sua designação.
Por estarmos tao acostumados e preocupados com a vida que levamos, que nao chegamos nem a pensar na perda do Bet Hamikdachi.

Sobre o primeiro motivo, a resposta eh que devemos estudar mais sobre o objetivo de Am Israel(povo de Israel) nesse mundo, e o quao somos incompletos pelo fato de nao estarmos na nossa terra(de maneira completa, ou seja, sem Bet Hamikdachi)
Tambem devemos saber(nao vou me extender nesse assunto) que o motivo de nao termos o merito de recosntruirmos o Bet Hamikdachi e assim Mashia'h(Messias) se revelar, eh porque ainda nao consertamos o erro pelo qual ele foi destruido, ou seja, Sinat Hinam (odio gratuito).

O motivo pelo qual nao vou me focar muito na primeira razao eh porque esta, eh completamente dependente da segunda. Se nao pararmos pra pensar no Bet Hamikdachi, nunca estudaremos e saberemos sobre ele.
Para explicar um pouco melhor, contarei uma estoria.

“Certa vez, um homem e seu filho estavam viajando de barco e naufragaram em uma ilha.
Depois de algumas semanas, eles passaram a procurar frutas e a pescar para poder sobreviver, pois os suplimentos do barco haviam terminado.
Do outro lado da ilha, existiam muitos insetos e o filho, sempre ficava olhando e perguntando se nao seria mais facil comer-los do que ter o trabalho de procurar comida pela ilha. O pai, percebendo que seu filho gostaria de comer aqueles animais nogentos falou ao garoto que se ele os comesse, iria morrer.
Certo dia, eles nao encontraram nenhuma fruta, e os peixes tinham desaparecido. O garoto, muito preocupado, foi do outro lado da ilha, e viu os insetos, criou coragem e os comeu.
Nada tinha acontecido, ele nao tinha morrido e estava satisfeito.
Muito empolgado, foi correndo contar ao pai do acontecido. Quando seu pai escutou o ocorrido caiu em prantos e falou pro seu filho:
“Ate hoje, eu tinha esperanças que sairiamos dessa ilha sabendo que nunca esqueceriamos quem somos e nossos valores. Agora, vendo que voce comeu esses insetos, ainda tenho esperança de ser resgatado mas vejo que voce ja se acostumou a essa vida e esqueceu de onde voce veio.”

Assim eh Am Israel, fomos expulsos de nossa terra e perdemos o nosso templo a 1943 anos. Nas primeiras geracoes, lembravamos com amargura oque era ser realmente feliz. O tempo foi passando e infelizmente fomos esquecendo e nos acostumando.

Pessoal, eu peco a todos voces, amanhã eh um dia de luto que temos uma vez por ano. Vamos sentar, e lembrar o que eramos. Vamos procurar saber a importancia do Bet Hamikdachi e as tragédias que aconteceram ao nosso povo todos esses anos por sua falta.

Amanhã, priorizem esta lembrança !  Procurem saber de onde nos viemos e assim, saberemos aonde temos que chegar.

Certa vez, quando Napoleao estava em Israel, ele passou na frente de uma sinagoga e viu que todos la dentro estavam chorando.
Espantado, ele chamou um judeu que estava pansando na rua e perguntou oque aconteceu.
“Estamos de luto pelo nosso templo sagrado que foi destruido no ano de 57” respondeu o judeu.
Napoleao entao falou:

“Um povo que perdeu seu templo a tanto tempo, e ainda chora por isso, certamente o reconstruirá de volta”


Espero que esse seja o ultimo jejum de 9 beAv, e ano que vem, possamos nos encontrar em Israel com o 3 Bet Hamikdash construido!


Thursday 4 August 2011

יום תשעה באב - EL DIA DE TISHA BEAB


EL DIA DE TISHA BEAB


Durante el día de Tisha BeAb - 9 de Ab-están prohibido cinco cosas, a sAber: Comer y beber, calzar calzado de cuero, relaciones maritales, lavarse y ungirse (utilizar cremas, aceites, etc.). Asimismo está prohibido estudiar Torá este día, pues esto regocija a la persona. Se debe estudiar el libro de Yob o las profecías de Yrmiá sobre la destrucción del Templo, los Midrashim alusivos a la destrucción, leyes sobre el duelo, etc. Asimismo está permitido estudiar obras de Musar que aleccionan a la persona sobre cómo comportarse y rectificar su conducta.

La víspera de Tisha BeAb se debe comer hasta la caída del sol, a partir de entonces comienzan a regir las cinco Abstenciones arriba citadas.

Está prohibido lavarse el día de Tisha BeAb tanto total como parcialmente, con agua caliente o con agua fría, incluso introducir un dedo en el agua está prohibido. Por ello, la mañana de Tisha BeAb debe realizar la "netilat yadaim" -lavado ritual de manos- como lo hace hAbitualmente pero vertiendo agua sólo hasta los nudillos de la mano y pronunciar la bendición. Lo mismo aplica para el lavado de manos al salir del baño.

No debe lavarse la cara en la mañana al despertar sino pasarse la mano húmeda o suavemente mojada por los ojos para eliminar la lagaña. Si hAbitualmente se lava la cara y no hacerlo lo hace sentir incómodo, podrá lavarse la cara. La novia durante los primeros treinta días a partir de su boda puede lavarse la cara normalmente para no deslucirse ante su marido.

Aún cuando en las leyes concernientes al ayuno del 17 de Tamuz escribimos que la persona puede cepillarse los dientes si realmente lo necesita, teniendo la precaución de no tragar restos del lavado y no introducirse en la boca 80 ml. de agua de una sola vez, en tisha beAbno aplica esta autorización, a menos que posea halitosis -mal aliento- y esto lo afecta ciertamente, entonces podrá cepillarse agregando otra condición a las ya citadas, y es que mantenga la boca hacia Abajo para evitar tragar agua. Los motivos de cada uno de estos dictámenes escapan a este contexto.

Ante la pregunta de qué hacer si olvidó preparar ropa lavada para la semana de tisha beAb¿puede utilizar ropa lavada esta semana, o aún así no puede hacerlo?



Fonte : Torat Hamoadim - Hakham David Yossef Chelita
             Halakha Yomit 

Tuesday 26 July 2011

PADRES NO OBSERVANTES - דקי אבחנה הורים

PADRES NO OBSERVANTES



Pregunta:  Existe la obligación de respetar o temer a los padres cuando se trata de progenitores que no observan los preceptos de la Torá, o aún así es preciso respetarlos?
 
Respuesta: Escribe el Ramba”m, que el precepto de respetar a los padres es sumamente importante y aún si se tratase de un padre que no observa los preceptos, debe respetarlo y temerlo.
 
Sin embargo, el Tur difiere de esta opinión del Ramba”m y considera que en este caso no aplica la obligación de respetar a los padres. Adhieren a esta opinión otras autoridades de los primero tiempos.
 
Rabí Ya´acob Berlin z”l (eminente autoridad halájica de Firda hace aprox. 300 años) cita en nombre de Rabí Yehonatan Eishwitz z”l una fuente talmúdica como prueba para la opinión de Ramba”m. El Talmud (Kiddushin 49b) afirma: Quien desposa una mujer con la condición de que es un hombre piadoso, aún cuando se trate de un renegado puede considerarse supuestamente válido pues quizás ha decidido hacer Teshubá.  Según esta afirmación del Talmud, podemos considerar que el hijo debe respetar al padre pues quizás ha hecho Teshuba. Otra autoridades discrepan de esta prueba pues según la misma la obligación de respetar al padre renegado aplicaría exclusivamente en forma incierta, sin embargo del Ramba”m se infiere que esa obligación es definitiva. Se escribieron distintas respuestas sobre esta opinión del Ramba”m.
 
A los efectos halájicos, Maran en el Shuljan Aruj dictamina según la opinión del Ramba”m y así dictamina Rabí Ovadia Yosef, Shlit”a. Esto es particularmente válido en nuestra época en que la supervisión divina no es evidente como en la antigüedad, en que los ecos celestiales y los grandes justos de la generación hacían tangible la presencia del Eterno. Sin embargo en la actualidad, la presencia divina no es tan evidente y por lo tanto se hace necesario respetar incluso a los padres renegados de manera que se acerquen a la  Torá.
 
Y aún según la opinión del Tur, que no es necesario respetar a los padres renegados de la observancia, de todas formas no está permitido faltarle el respeto o hacerlos sufrir. Al respecto, el Zohar afirma que nuestra matriarca Rahel no ameritó criar a su hijo Yosef, pues preocupó a su padre en el episodio de los Terafim -fetiches idólatras de Laban-.
 
Agrega a lo anterior Rabí Ovadia Yosef, Shlit”a, que esto es válido en relación a padres que respetan la decisión de sus hijos de vivir como judíos observantes, o que por lo menos se mantienen indiferentes al respecto, sin embargo si se trata de padres que se oponen a la decisión de sus hijos debido al odio acérrimo que sienten por la Torá, no es preciso guardarles respeto ya que se incluyen en la categoría de los renegados y apóstatas que no merecen respeto alguno. Incluso si el hijo puede alejarse de sus padres y fijar su morada en otra ciudad, sería esto ideal. De todas formas, esta decisión debe ser tomada tras un análisis detallado de la situación, y contar con el asesoramiento de rabinos capaces que lo ayuden a tomar la decisión apropiada.
 
Asimismo los padres cuyos hijos se alejaron del camino de la Torá y dejaron la observancia, deben actuar con cautela y no apresurarse a rechazarlos, ya que esta vía es muy fácil pero generalmente no lleva a resultados positivos. Por supuesto, también en este caso es preciso aconsejarse con personas expertas en educación y temerosas de D-os, que lo ayuden a tomar la decisión apropiada.
 
D-os ilumine a todos nuestros hermanos que se hayan lejos del camino de la verdad y les permita retornar en Teshuba.


Extraído de website Halakha Yomit do Hakham ve Richon Lesion Ovadiah Yossef

Sunday 3 July 2011

שבע מצוות בני נח - Sete Leis de Noa’h

As Sete Leis de Noé , também chamadas de Berit Noa’h ou traduzido como Pacto de Noa’h são os mandamentos que de acordo com a tradição Israelita ou Judia foram dados a Noé ou Noa’h após o dilúvio como regras para toda a humanidade. Somente os Israelitas, os filhos de Abraham Abinu e Sarah Imenu estariam obrigados a submeter-se a todas as 613 leis da Torah cujo resumidamente  são os 10 ditos ou mandamentos, os não israelitas ou não-judeus seriam obrigados a seguir apenas as Sete Leis de Noa’h. O cumpridor destes mandamentos são chamado Ben Noa’h ou traduzido para português como filho de Noa’h. A observância e guarda do Sábado ou Chabat  não está incluída nas Sete Leis de Noa’h, já que este mandamento foi dado exclusivamente aos filhos de Israel segundo a carne. Assim sendo, os não-Israelitas ou gentios que observam e guardam o dia de Sábado, transgridem a Lei tornando-se objeto de maldição, a não ser que sejam peregrinos entre os israelitas, entre um de nosso povo como peregrino, como um convidado.


É normal que há muito tempo não mencionam os goyim de religião cristã e outros, e demais não valorizarem um pacto tão importante que foi o pacto de Noa’h, este pacto que eleva todos os não filhos de Israel, mas os não filhos de Chem, assim os erros de Yafet e Ham que foram filhos de Noa’h ou Noé estariam equilibrado. Há muitas discrepâncias quando mencionam os dez ditos ou dez mandamentos, estes são para os filhos de Chem, os filhos de Israel apenas, e a elavação do pacto de Noa’h é tão elevado quanto os serviços do Cohen Gadol no Bet Hamiqdachi, que logo seja construído em nossos dias.


Existe hoje comunidades de Noa’hides ou aqueles que seguem o Noa’h recebeu do Único D’us, desde o dilúvio.

As Sete Leis de Noa’h são genericamente:
  1. Abodah zarah - Não cometer idolatria.
  2. Chefikhat damim - Não assassinar.
  3. Gezel - Não roubar.
  4. Gilui arayot - Não cometer imoralidades sexuais.
  5. Birkat Ha-El - Não blasfemar.
  6. Ever min ha-‘Hai - Não maltratar aos animais.
  7. Dinim - Estabelecer sistemas e leis de honestidade e justiça.

לשון הקודש


שבע מצוות בני נח, המכונה גם נח ברית או מתורגם כמו ברית נח הן המצוות על פי המסורת היהודית או היהודית, או ניתנו נח אחרי המבול כפי הכללים Noa'h לכל האנושות. רק בני ישראל, בני אברהם ואת שרה אמנו Abinu יהיה צורך להגיש את כל 613 חוקי התורה אשרסיפר בקצרה 10 מצוות או שאינו ישראל או מי שאינם יהודים ייאלצו פשוט בצע את שבע מצוות בני נח. עושה אלה נקראים מצוות בן נח או תורגמו פורטוגזית בנו של נח. קיום ושמירה עלהשבת או שבת אינו נכלל שבע מצוות בני נח, שכן מצווה זו ניתנה אך ורק בני ישראל לאחרהבשר. לפיכך, לא ישראל או הגויים אשר להתבונן לשמור את יום השבת, להפר את החוקשהופך אותו לאובייקט של קללות, אלא אם כן הם עולי רגל בקרב בני ישראל, בעם שלנו כצליין,כאורח.

זה נורמלי במשך זמן רב לא להזכיר את הגויים הדת ואחרים נוצרי, ואחרים לא ערך הסכם היהכל כך חשוב ברית נח, ברית שלא להעלות את כל בני ישראל, אבל לא בני שם, כמו גם Yafetוטעויות שהיו בני חם או נח נח יהיה מאוזן. ישנם פערים רבים כאשר הם מזכירים את עשר אומה שנקרא עשרת הדיברות, אלה על בני שם, בני ישראל בלבד,  ברית נח גבוה ככלשירותיו של המקדש בית כהן הכהן הגדול, בקרוב להיבנות היום.

Friday 20 May 2011

Berakha Acher Yasar - La Importancia e interpretación básica de la Berakha

Acher Yasar  - La Importancia e interpretación básica de la Beracha
Maran, en el Chul'hán Aru'h (Orah Haim 6), presenta una explicación detallada del texto de Acher Yasar (el Berakha recitado después de que uno utiliza el baño). Es muy característico de Maran incluir en el Shulján Aruj una interpretación de un texto. El Shulján Aruj es un código que indica Halajá lo que está permitido, prohibido y obligatorio, no pretende ser una interpretación de los textos litúrgicos. Evidentemente, Maran otorga especial importancia a la recitación del Beracha de Acher Yasar, y por lo tanto se encuentran que vale la pena presentar una explicación detallada del texto en el Shulján Aruj.
En el comienzo de la Berakha, le damos alabanza a Hashem para la creación del ser humano "con sabiduría" ("Acher Yasar Et haadam Be'hochma"). Maran da diferentes interpretaciones de esta frase. Algunos explican que esto se refiere al hecho de que tenemos los agujeros en nuestro cuerpo, y sin embargo el aire dentro de nosotros no se escape. Si incluso un agujero se abre en la superficie de un globo, es todo el aire se escapa. Un ser humano vivo, sin embargo, tiene muchos agujeros en la superficie de su cuerpo que llevan en su interior, y sin embargo es capaz de mantener su aire. Este es el especial de "sabiduría" inherente a la creación del ser humano.
Otros explican esta frase el sentido de que D-os creó a Adám y Eva pasado, después que el resto de la creación se completó. Si se había creado antes, habrían tenido que esperar, tal vez incluso varios días, antes de que tuvieran algo para comer. Fue en D'os "sabiduría" que él primero "poner la mesa," por así decirlo, mediante la plantación de todo el mundo natural, antes de crear la humanidad.
Después de esta frase, alabamos a Dios por habernos creado con "Nekabim" y "Halulim." El término "Nekabim" se refiere a las aberturas exteriores al cuerpo humano, tales como las fosas nasales, los oídos, la boca y los órganos execratory. "Halulim", por el contrario, se refiere a los agujeros dentro de nuestros cuerpos, como los ventrículos del corazón, los pulmones, el estómago y los intestinos. Reconocemos en este Beracha que si cualquiera de estos que se abren cuando se supone que debe ser cerrado, o cerrar cuando se supone que es abierto, no podría sobrevivir ni un momento. Dios, en Su infinita misericordia, se asegura de que estas aperturas la función precisa que para nosotros tiene que seguir viviendo.
Llegamos a la conclusión de la Berakha describiendo el Todopoderoso como "Rofeh 'hol Basar U'mafli La'asot" ("Sanador de cada cuerpo, que actúa maravillosamente"). Dios es un "sanador", un "médico", como Él nos permite eliminar los residuos de nuestros cuerpos. Si, Dios no lo quiera, seríamos incapaces de excretar los residuos de nuestro cuerpo, las toxinas se quedan dentro de nosotros y matarnos. De usar el baño es, pues, nada menos que un procedimiento médico, que es supervisado por el mismo Dios, y en este sentido él es el "Sanador de cada carne." 



Cada vez que recitamos el Berakha de Acher Yasar, debemos tener por lo menos estos conceptos básicos en mente.


Fuente : Sefer Chul'han Arukh - Ora'h 'Haim : Hakham Yosef Qaro (MARAN)

Sunday 1 May 2011

הלכות ספירת העומר – Regras relativas a contagem do 'Omer


1. Na segunda noite de Pessa'h começa o contagem do 'Omer. Recomenda-se a contagem no início da noite, logo após a aparicao das estrelas, se não durante a noite, você pode contar toda a noite. Na sinagoga, na noite de Shabat e feriado, haverá, após a recitação do Qidouche dar prioridade, haverá, antes da recitação do Habdalah para atrasar o fim do dia de Chabat ou Iom tob. Quando o último dia da festa cai na final do Chabat, deve-se recitar um tempo para Qiddouche com um copo de vinho cacher ou na Habdalah, e depois há também a contagem do Omer em primeiro lugar, para atrasar habdalah, para aqueles que seguem tradicao Ma'arabi e Misrahi ;
2. Se alguém esquece de contar toda a noite, ele vai contar o dia sem dizer a bênção, e nas noites seguintes, ele vai contar, dizendo  a bênção. Ignora-se a noite, mesmo que ela não conta para o dia seguinte, ele pode, no entanto, contar com outras noites, com a bênção;

3. Se você perguntar a alguém, ao anoitecer, ou mais tarde o mais cedo: ... Qual a conta hoje ?....., ele vai responder: ... Ontem foi um dia "X" ... porque se ele disse o dia  ele não teria mais o direito, em seguida, para recitar a bênção para a contagem; Mas nao ha FONTE ALGUMA EM DIZER O DIA DA CONTAGEM DO 'OMER, NAO HA FONTE NO TALMUD, GUEMARA, MICHINAH por consequencia no Chul'han Arukh NAO TERA.
O que devemos estar atento SEGUNDO MARAN, para AQUELES que SEGUEM O NOSSO COSTUME SEFARADI MA'ARABI e MISRAHI, e que devemos ter qavanah, ou se contarmos SEM BERAKHA, estaremos nao tendo qavanah, APENAS POR ISTO.
Quem nao segue MARAN, nao esta nos contextos de NOSSA TRADICAO SEFARADI MA'ARABI e MISRAHI
Sefer Yosef Daat, Torat Hamoadim e Chul'han Arukh : Orah Hayim1. ... Da mesma forma, quando ele cometeu um erro na conta ... mas se houvesse uma pequena pausa, ele vai repetir a bênção. - Isso significa que ele parou de falar ou fazer alguma outra coisa, mas se a interrupção é silenciosa, mesmo que seja prolongada para além do tempo que leva para pronunciar as palavras não é necessário repetir o benendiction.


=========================================================================
1. Au deuxieme soir de Pessa'h commence la supputation du 'Omere que l'on fera debout. Il est recommande de compter des le debut de la nuit, aussitot apres I'apparition des etoiles; si on ne l'a pas fait au debit de la nuit, on pourra compter pendant toute la nuit. A la synagogue, les soirs de Chabbat et de jour de fete, on comptera apres la recitation du Qidouche afin de donner la priorite a la saintere du jour. A l'issue et des jours de fete, on comptera avant la recitation de la Habdalah afin de retarder la fin de la journee. Quand le dernier jour de la fete tombe a l'issue du Chabat, il faut reciter a la fois Qiddouche et Habdalah, sur la meme coupe de vin, et, alors, on comptera egalement d'abord le 'Omere, afin de retarder habdalah;
2. Si quelqu'un a oublie de compter, pendant toute la nuit, il comptera le jour, sans dire la benediction, et les soirs suivants, il comptera, en disant la benediction. Ignore-t-il s'il a compte le soir, meme s'il n'a pas compte pendant la journee qui suit, il pourra neanmoins compter les autres soirs, avec la benediction;
3. Si l'on demande a quelqu'un, au crepuscule, ou plus tard : ...le quantieme compte-t-on aujourd'hui?....., il repondra : ...Hier etait tel jour..., car s'il disait le tantieme jour, il n'aurait plus le droit de reciter ensuite la benediction pour la supputation;
4. En principe, avant de reciter la benediction, il faut savoir au prealable a propos  de quoi on la dira, c'est-a-dire qu'il faut savoir quel est le quantieme du soir; si, apres coup, sans savoir le quantieme du soir, on a commence a dire la benediction, en ayant l'intention de repeter le compte fait par son voisin, on aura egalement fait son devoir. De meme, si on a prononce la benediction, en ayant l'intention de compter fait pour le quatrieme soir, et qu'apres la benediction, on se rapelle que c'est le cinquieme soir qu'il faut compter, on fera le compte pour le cinquieme soir sans repeter la benediction. De meme, lorsqu'on s'est trompe dans le compte, - en disant par exemple cinq jours au lieu de six -, sin on s'en apercoit aussitot et qu'on compte  correctement, il n'y aura pas lieu de repeter la benediction, mais s'il y a eu une petite interruption, il faudra repeter la benediction.

Fonte :
Yossef Daat avec Chul'han Arulkh
1. ... De meme, lorsqu'on s'est trompe dans le compte...mais s'il y a eu une petite interruption, il faudra repeter la benediction. - Cela veut dire qu'il s'est interrompu en parlant ou en faisant autre chose, mais si l'interruption est silenciuse, meme si elle se prolonge au-dela du temps qu'il faut pour prononcer les mots (Chalome Alekha Rabbi) il n'est pas necessaire de redire la benendiction.  

=========================================================================


Donation / Donation / Sedaka / צדקה