: transliteration

Wednesday 16 November 2011

Bendigamos, pyuthim Sefaradi Ma’arabi tradicional



Bendigamos, pyuthim Sefaradi Ma’arabi tradicional

Bendigamos al Altísimo,
Al Señor que nos crió,
Démosle agradecimiento
Por los bienes que nos dió.

Alabado sea su Santo Nombre,
Porque siempre nos apiadó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tob,
Que para siempre su merced. | Qi leolam jasdó.

Bendigamos al Altísimo,
Por su Ley primeramente,
Que liga a nuestra raza
Con el cielo continuamente,

Alabado sea su Santo Nombre,
Porque siempre nos apiadó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tob,
Que para siempre su merced. | Qi leolam jasdó.

Bendigamos al Altísimo,
Por el pan segundamente,
Y también por los manjares
Que comimos juntamente.

Pues comimos y bebimos alegremente
Su merced nunca nos faltó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tov,
Que para siempre su merced. | Ki leolam jasdó.

Bendita sea la casa esta,
El hogar de su presencia,
Donde guardamos su fiesta,
Con alegría y permanencia.

Alabado sea su Santo Nombre,
Porque siempre nos apiadó.
Load al Señor que es bueno, | Odu Ladonai ki tov,
Que para siempre su merced. | Qi leolam jasdó.

Tuesday 15 November 2011

private invesigations: Jerusalem - Increased Security for Rabbi Ovadia Yo...

private invesigations: Jerusalem - Increased Security for Rabbi Ovadia Yo...: Jerusalem - Security has been increased at the Jerusalem home of Rabbi Ovadia Yosef, following the weekend publication of a tape in which ...

Monday 19 September 2011

Membros da Comunidade Judaica : Zur Israel e Magem Abraham



"Membros da Comunidade Judaica que aparecem registrados nas atas das congregaçoes Zur Israel e Magem Abraham, no Recife, sob a direção do Rabi Is’haq Aboab da Fonseca (1648-1653).”


David AbendanaDaniel Belmonte
David AbendanaYossef Bemvenist
Isaque AbendanaJeuda Bemvenista
Israel AbendanaDavid Levi Bomdia
Jacob AbendanaIshac Benhacar e Bomdia
Moseh AbendanaAbrao Burgos
Abraham Jeosua AboabDavid Burgos
Isaac AboabIzaque Canchess
Moseh AboabDavid Cohen Cano
David AboafDavid Cardoso
Mosse Rel de AguilarSimeon Cardoso
Joseph S. AlvaresEliau Aboad Cardozo
David AlvaresSalamao Cardozo
Mosses Baruh AlvaresDavid Cohen Casseres
Moseh Namiaz de AmburgoIsaque Castanho
Isaac AthyasDavi Castel
David AtiasDavi Cera
Jehosuah Ys: de AvilaDavid Jesurun Coelho
Abraham de AzevedoAbraham Cohen
Mosseh de AzevedoMosseh Cohen
Abram AzulyDavid Senior Coronel
Isaque BaruhDavid Senior Coronel
Benjamy BarzilayDavid Senior Coronel
Semuel BarzilayIshac Senior Coronel
Josep Ysrael BelillosJehosuah Senior Coronel

Jacob Gabai CorreaAbaan da Fonseca
David da CostaJoseph Francez
Joseph da CostaJacob Frazao
Abaam da FonsecaJoseph Frazao
Isaquer Dez Da MatosSemuel Frazao
Daniel de CRASTO de HamburgoArom Levy Frezao
Mosse de CRASTOJacob Fundão
Moseh Nhemias CrastozIzaque Gabai
Abrao DecaserezSalamao Gabay
Izaque DefontesMoseh Hamis Gago
Abraham DemarchenaAbraham da Gama
Aron Dorta DepazAbrao Glion
Abraham Ysrael DiasJacob Gollas
David DiazAron Guabay
Salo Yzarael Mendes DiazSimson Guzdorff
Daniel DormidoJosua de Haro
Mose Lemos DormidoAbrão Bueno Henriques
Abraham DragoAbraão Bueno Henriques
Ishac Franco DragoJacob Henriques
Jacob DragoJacob Cohen Henriques
Moseh DragoMoseh Henriques
Isa de FariaMoseh Cohen Henriques
Abraham FaroYshak Henriques
Aron de La FayaJoseph Bueno Henriquez
David de FigeroaJozea (ilegível)



Isaque IzarelJahacob Mocata
Aram JonazYacob Mochoro
Yizhak Al KatrinAbraham Mog
David Juda LeaoMathathias Moreno
Moseh de LeaoAb. Queirod Moro
Jacob de LemosJacob Gabbay de Moroc
Beniamin LevyIsaque Montesinos
Isaque LeySemuel Montesinos
Jacob LevyIsaac Nahmias
Manoel LevyEliau Nahmias
Abrao LionDaniel Namiaz
David LoebJacob Navarro
Davi LopesMoseh Navarro
Mose LumbrosoMoseh Netto
Jehudah MachabeuMoshe Nunes
Mordehay MachorroMosseh Nunes
David MendesMoseh de Oliveira
Israel Levy MendesAbram Ysrael de Piza
Jacob Franco MendesMose Israel Pena
Joseph Jesurun MendesDavi Pêra
Dr. Abraham de MarcadoIzaque Pereira
Moseh de MercadoMose Peres
Rafael de MercadoAbraham Ysrael de Piza
Benyamin Bueno de MesquitaIzaia Preto
Abraham MocataIzaque Preto



Eliau PrettoAron da Silva
Abraham QueridoIsaque da Silva
Moseh Levy RezioJahacob da Silva
Isaque RezioSalamao da Silva
Isaque RisonBinjamin da Solis
Moseh Levy RossoDaniel Alvares Torres
Isaiah SalomAbraham Valverde
Binjamy SarfattyJahacob Valverde
Moseh Ha Mir SasoEliauh Veiga
Isaque SeboffSamuel da Veiga
Jaacob SeniorJeosua Velozino
Mordechaj SeniorIsaque Isra Velozo
Araon SerfattiAbram Gabay Vilareal
Isaque da Serra
Boaz David Duque
Saul Barbosa
Jacob Zacutto
Salomão Aguiar
Mordekay Lima
Isaque Gabai SideMosse Zacutto e David Zuzarre.
    
Os nomes dos membros das Congregações acima mencionadas correspondem a cabeça de família. A maioria dos autores calcula  a  população total judaica no Recife e na Paraíba em cerca de mil e quatrocentas e cinqüenta pessoas, ocorreu Êxodo para cidades da Bahia, como Trancoso, Escondido e Belmonte.

Fonte : http://primeiramao.tripod.com/id13.html
Lista pública na Esnoga Qakhal Sur Yisrael em Recife - Brazil 

Thursday 8 September 2011

אדון הסליחות



אדון הסליחות 


אֲדוֹן הַסְּלִיחוֹת
בּוֹחֵן לְבָבוֹת
גּוֹלֶה עֲמוּקוֹת
דּוֹבֵר צְדָקוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

הָדוּר בְּנִפְלָאוֹת
וָתִיק בְּנֶחָמוֹת
זוֹכֵר בְּרִית אָבוֹת
חוֹקֵר כְּלָיוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

טוֹב וּמֵטִיב לַבְּרִיּוֹת
יוֹדֵעַ כָּל נִסְתָּרוֹת
כּוֹבֵשׁ עֲוֹנוֹת
לוֹבֵשׁ צְדָקוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

מָלֵא זַכִּיּוֹת
נוֹרָא תְהִלּוֹת
סוֹלֵחַ עֲוֹנוֹת
עוֹנֶה בְּעֵת צָרוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

פּוֹעֵל יְשׁוּעוֹת
צוֹפֶה עֲתִידוֹת
קוֹרֵא הַדּוֹרוֹת
רוֹכֵב עֲרָבוֹת
שׁוֹמֵעַ תְּפִלּוֹת
תְּמִים דֵּעוֹת
חָטָאנוּ לְפָנֶיךָ רַחֵם עָלֵינוּ

Wednesday 17 August 2011

פרשה עקב – שבת שלום


בס'ד
=============================================
בית מידרש ספרדי-פורטוגלי דון יצחק אברבנאל
=============================================
Bet Midrachi Hispano&Portugues Don Is'haq Abarbanel
Brasilia - Aguas Claras/DF - Brasil
Hodechi Ab
======================================================
 Peracha Eqeb e 
Aftara 
====================================================== 
   פרשה
======================================================
Horário de acendimentos das velas de Chabat em :

בברזיל
Brasília 18:00hs
Goiânia 17:58hs

=========
פורתוגאלי
=========

Moché continua a dirigir-se aos Benei Israel afirmando-lhes que se observarem e cumprirem os preceitos que o Todopoderoso ordenou, serão benditos com coisas boas e saúde.  Não haverá no Povo pessoas nem animais estéreis, nem doenças mas sim nas nações inimigas.  Também os aconselhou a não temer os cananitas, pois Hashem os guardaria.

Melekh ha'Olam demonstra que Ele é nosso guardião, mas nossas missvot determinarão recebermos esta proteção ou não também além dos decretos de Ha-El

Recordou-lhes que cumprissem cada mandamento para assim viverem e multiplicarem-se e conquistarem a Terra Prometida.  E recordar-se-iam de todo o caminho que o Eterno fez deambular o Povo no deserto durante quarenta anos, como prova de lealdade e adesão aos preceitos do Eterno.  As dificuldades com as que se depararam tiveram a finalidade de discipliná-los a fim de “fazer-se saber que nem só de pão vive o homem , senão que o homem vive de toda a palavra que sai da boca do Eterno”.

Posteriormente, descreve-lhes as bondades da Terra de Israel, terra pródiga em trigo, cevada, vinhas, figueiras e grãos, terra de oliveiras, de azeite e de mel.  Isto Indica-nos que quando se coma e se sacie, deverá bendizer ao Eterno, pela boa terra que Ele dá.  Provém que a prosperidade que gozariam na Terra Prometida, poderia levá-los a esquecer que Ha-El entregou todo esse bem estar.  Esta ingratidão seria castigada duramente e os Benei Israel, que assim obraram, seriam eliminados como as nações pagãs.

Moshé recorda o Povo os seus atos rebeldes.  
Em Horeb, depois de ter estado quarenta dias em cima do monte para receber as Tábuas da Lei (Lukhot), regressou e encontrou  o Povo a adorar um bezerro de ouro, que reflete até hoje.  Então o Todopoderoso comunicou com Moché a Sua intenção de eliminá-los mas ele interveio a favor do Povo e destruiu as Tábuas de pedra.  Hashem castigou apenas aqueles que tinham rendido culto ao bezerro.

Moché mencionou outros atos de desobediência, em Taverá, Massá e Kivrot Hataavá.

Depois de Moché ter defendido a causa dos Benei Israel pedindo ao Altísssimo que recordasse os méritos acumulados pelos patriarcas Ha-El disse-lhe que regressaria ao monte para receber outras Tábuas.  Estas foram colocadas no Arón Haqodechi (A Arca Sagrada).  Os Cohanim e Leviim foram designados para efectuar os serviços do Michiqán e o Povo continuou a sua marcha desde o Sinai até Canaã.

Moshé clarificou o Povo de que o Eterno quer que O amem, O sirvam com todo o seu coração e toda a sua alma, cumprindo as suas missvot.  A grandeza de Ha-El, D'us Único de nossos patriarcas, manifestada por intermédio de atos tais como a libertação de Missraim, o milagre do mar Vermelho, as experiências no deserto, os castigos milagrosos impostos a Kórach, Datán e Aviram, deveriam ser suficiente para assegurar a observância e cumprimento dos preceitos.  O Eterno confirmará uma abundante colheita, com as chuvas necessárias.  

Mas se o Povo se tornasse desobediente, paravam as águas do céu.



=========
לשׁון הקודש
=========
משה ממשיך להתייחס בני ישראל בטענה אותם להתבונן לציית מצוות הורה כי הקב"ה יהיה מבורך בטוב ובריאות. לא יהיו אנשים או בעלי חיים העם סטרילי, לא מחלה, אלא במדינות אויב. כמו כן יעץ להם לא לפחד הכנענים, בשביל לשמור על השם. 

הוא הזכיר להם כי מילא את כל מצוות לחיות טוב ולהתרבות ולכבוש את הארץ המובטחת. הם יזכרו את כל הדרך אשר יהוה עשה העם נדודים במדבר במשך ארבעים שנה, כהוכחה לנאמנות ודבקות מצוות הנצח. הקשיים היו אלה כדי לחנך אותם כדי "להפוך את עצמך לדעת כי לא על הלחם לבדו אינו אדם חי, אבל איש חי על ידי כל מילה כי התמורה מפיו של הנצח." 

מאוחר יותר, תיאר להם את הטוב של ארץ ישראל, ארץ עשירה חיטה, שעורה, גפנים, עצי תאנה ודגנים, ארץ שמן זית ודבש. זה אומר לנו כי כאשר אתם אוכלים ולהרגיש שבע, יברך הנצח, את הארץ הטובה אשר הוא נותן. קובע כי שגשוג הם ייהנו קרקע, יכול להוביל אותם לשכוח כי ה 'נתן את כל מה שלומם. כפיות טובה זה ייענש בחומרה את בני ישראל, כלומר לפעול גם תחוסל ככל העמים אלילים. 

משה מזכיר לעם מעשים המרדני שלהם. בשנת חורב, לאחר שהיה ארבעים יום על ההר לקבל את לוחות הברית  חזר ומצא העם לסגוד לעגל הזהב. ואז הקב"ה קשר עם משה כוונתו לחסל אותם אבל הוא התערב למען העם והרס את לוחות אבן. הקב"ה העניש רק את מי העריץ את העגל. 

משה מוזכר מעשים אחרים של מרי, בשנת תברה, מאסה ואת  

אחרי משה תמך את עניינם של בני ישראל לשאול עליון שמזכירים את היתרונות שנצברו על ידי האבות הקב"ה אמר לו שהוא יחזור אל ההר לקבל את לוחות אחרים. אלה הונחו ארון הקודש (ארון הקודש). כהנים ו הלויים חולקו לבצע את שירותיו של המשכן ואנשים המשיכו לצעוד שלהם מסיני לכנען. 

משה הבהיר כי אנשי ה 'רוצה מאיתנו אהבה, Sivam בכל לבבך ובכל נפשך, לבצע המצוות שלה. גדולתו של הקב"ה, בא לידי ביטוי באמצעות פעולות כגון שחרור ממצרים, נס ים סוף, את החוויות במדבר, העונשים המוטלים על נס קורח, דתן ואבירם, צריך להספיק כדי להבטיח ציות ואכיפה של תקנות נצח לאשר הקציר בשפע, עם הגשמים הצורך. אבל אם אנשים הפכו ממושמע, עצר את מי עדן. 


Thursday 11 August 2011

Progrom de Lisboa / Massacre de Lisboa de 1506 PARA RELEMBRAR PARA NÃO MAIS ESQUECER


בס'ד

Progrom de Lisboa / Massacre de Lisboa de 1506 

PARA RELEMBRAR PARA NÃO MAIS ESQUECER     

O Massacre de 1506 ficou como que apagado da memória coletiva, um pedaço de vergonha esquecida que não está nos livros de História, caiu no esquecimento e são poucos os historiadores que lhe fazem referência. O horror e a violência foram descritos e reproduzidos por Damião de Góis, Alexandre Herculano, Oliveira Martins, Garcia de Resende, Salomon Ibn Verga e Samuel Usque.


Uma das duas únicas gravuras sobreviventes ao Terramoto de Lisboa 1755 e ao incêndio da Torre do Tombo: “Von dem Christeliche – Streyt, kürtzlich geschehe – jm. M.CCCCC.vj Jar zu Lissbona – ein haubt stat in Portigal zwischen en christen und newen chri – sten oder juden, von wegen des gecreutzigisten [sic] got.” (Da Contenda Cristã, que recentemente teve lugar em Lisboa, capital de Portugal, entre cristãos e VULGARMENTE DENOMINADO cristãos-novos ou judeus, por causa do Deus Crucificado”) 
No Massacre de Lisboa de 1506 - também conhecido como Progrom de Lisboa ou Matança da Páscoa de 1506 - uma multidão movida pelo fanatismo religioso perseguiu, violou, torturou e matou centenas de pessoas, acusadas de serem judias. Isto sucedeu antes do início da Inquisição e nove anos depois da conversão forçada dos judeus em Portugal, em 1497, durante o reinado de D. Manuel I.
Cerca de 93 mil judeus se refugiaram em Portugal nos anos que se seguiram à sua expulsão de Espanha, pelos reis católicos, em 1492. D. Manuel I se mostrara mais tolerante para com a comunidade judaica, mas, sob a pressão de Espanha, também em Portugal, a partir de 1497, os judeus foram forçados a converter-se.
A historiografia situa o início da matança no Mosteiro de São Domingos (Santa Justa), no dia 19 de abril de 1506, um domingo, quando os fiéis rezavam pelo fim da seca e da peste que tomavam Portugal, e alguém jurou ter visto no altar o rosto de Cristo iluminado — fenômeno que, para os católicos presentes, só poderia ser interpretado como uma mensagem de misericórdia do Messias - um milagre.
Um cristão-novo que também participava da missa tentou explicar que a luz era apenas o reflexo do sol, mas foi calado pela multidão, que o espancou até a morte.
A partir daí, os judeus da cidade que anteriormente já eram vistos com desconfiança tornaram-se o bode expiatório da seca, da fome e da peste: três dias de massacre se sucederam, incitados por frades dominicanos que prometiam absolvição dos pecados dos últimos 100 dias para quem matasse os "hereges",e que juntaram um grupo de mais de quinhentas pessoas incluindo marinheiros da Holanda, da Zelândia e de outras terras com as suas promessas. A corte encontrava-se em Abrantes - onde se instalara para fugir à peste - quando o massacre começou. D. Manuel I tinha-se posto a caminho de Beja, para visitar a mãe. Terá sido avisado dos acontecimentos em Avis, logo mandando magistrados para tentar pôr fim ao banho de sangue. Entretanto, mesmo as poucas autoridades presentes foram postas em causa e, em alguns casos, obrigadas a fugir.
Como conseqüência, homens, mulheres e crianças foram torturados, massacrados, violados e queimados em fogueiras improvisadas no Rossio. Os judeus foram acusados entre outros "males", de deicídio e de serem a causa da profunda seca e da peste que assolava o país. A matança durou três dias - de 19 a 21 de Abril, na Semana Santa de 1506 - e só acabou quando foi morto um cristão-novo que era escudeiro do rei, João Rodrigues Mascarenhas, e as tropas reais afinal chegaram para restaurar a ordem.
D. Manuel I penalizou os envolvidos, confiscando-lhes os bens, e os dominicanos instigadores foram condenados à morte. Há também indícios de que o Convento de S. Domingos (da Baixa) teria sido fechado durante oito anos.
No seguimento do massacre, do clima de crescente anti-semitismo em Portugal e do estabelecimento do Tribunal do Santo Ofício — que entrou em funcionamento em 1540, perdurando até 1821 — muitas famílias judaicas fugiram ou foram expulsas do país, tendo como destino principal os Países Baixos e secundariamente, França, Turquia e Brasil, entre outros.
Mesmo expulsos da Península Ibérica, os judeus só podiam deixar Portugal mediante o pagamento de "resgate" à Coroa. No processo de emigração, os judeus abandonavam suas propriedades ou as vendiam por preços irrisórios e viajavam apenas com a bagagem que conseguissem carregar.

Monday 8 August 2011

Sobre 9 beAv - ז' באב

בס"ד
07/08/2011 ז' באב תשע"א

Amanhã começa o dia mais triste do povo judeu, o dia em que nao so o primeiro, mas tambem o segundo Bet Hamikdachi(templo sagrado) foram destruidos assim, expulsando o nosso povo de sua terra e espalhando-o para o resto do mundo.

9 beAv, pelo menos para mim, eh o jejum mais dificil do ano. Nao so pelo motivo de ser o mais longo e de epoca mais quente(em Israel), mas tambem por ser o mais complicado de se sentir a razao de jejuarmos.

Vou me explicar melhor: Todos o jejuns sao decretados para lembrarmos que somos limitados, entendermos que temos faltas e assim, corrigirmos nossos erros. Ai eu pergunto, sera que realmente o Bet Hamikdachi eh algo que falta na minha vida? Que eu deveria chorar por um fato que ocorreu a 1943 anos atras?
Minha vida eh B”H eh muito boa e eu nao sinto falta de nada.

A resposta eh que sim, devemos chorar e sim, o Bet Hamikdachi nos faz falta, porem, infelizmente a maioria de nos nao consegue enchergar o tamanho dessa perda.

Existem dois motivos para nao visualizarmos essa falta:
Por nao sabermos oq eh o Bet Hamikdachi, oque ele simboliza e sua designação.
Por estarmos tao acostumados e preocupados com a vida que levamos, que nao chegamos nem a pensar na perda do Bet Hamikdachi.

Sobre o primeiro motivo, a resposta eh que devemos estudar mais sobre o objetivo de Am Israel(povo de Israel) nesse mundo, e o quao somos incompletos pelo fato de nao estarmos na nossa terra(de maneira completa, ou seja, sem Bet Hamikdachi)
Tambem devemos saber(nao vou me extender nesse assunto) que o motivo de nao termos o merito de recosntruirmos o Bet Hamikdachi e assim Mashia'h(Messias) se revelar, eh porque ainda nao consertamos o erro pelo qual ele foi destruido, ou seja, Sinat Hinam (odio gratuito).

O motivo pelo qual nao vou me focar muito na primeira razao eh porque esta, eh completamente dependente da segunda. Se nao pararmos pra pensar no Bet Hamikdachi, nunca estudaremos e saberemos sobre ele.
Para explicar um pouco melhor, contarei uma estoria.

“Certa vez, um homem e seu filho estavam viajando de barco e naufragaram em uma ilha.
Depois de algumas semanas, eles passaram a procurar frutas e a pescar para poder sobreviver, pois os suplimentos do barco haviam terminado.
Do outro lado da ilha, existiam muitos insetos e o filho, sempre ficava olhando e perguntando se nao seria mais facil comer-los do que ter o trabalho de procurar comida pela ilha. O pai, percebendo que seu filho gostaria de comer aqueles animais nogentos falou ao garoto que se ele os comesse, iria morrer.
Certo dia, eles nao encontraram nenhuma fruta, e os peixes tinham desaparecido. O garoto, muito preocupado, foi do outro lado da ilha, e viu os insetos, criou coragem e os comeu.
Nada tinha acontecido, ele nao tinha morrido e estava satisfeito.
Muito empolgado, foi correndo contar ao pai do acontecido. Quando seu pai escutou o ocorrido caiu em prantos e falou pro seu filho:
“Ate hoje, eu tinha esperanças que sairiamos dessa ilha sabendo que nunca esqueceriamos quem somos e nossos valores. Agora, vendo que voce comeu esses insetos, ainda tenho esperança de ser resgatado mas vejo que voce ja se acostumou a essa vida e esqueceu de onde voce veio.”

Assim eh Am Israel, fomos expulsos de nossa terra e perdemos o nosso templo a 1943 anos. Nas primeiras geracoes, lembravamos com amargura oque era ser realmente feliz. O tempo foi passando e infelizmente fomos esquecendo e nos acostumando.

Pessoal, eu peco a todos voces, amanhã eh um dia de luto que temos uma vez por ano. Vamos sentar, e lembrar o que eramos. Vamos procurar saber a importancia do Bet Hamikdachi e as tragédias que aconteceram ao nosso povo todos esses anos por sua falta.

Amanhã, priorizem esta lembrança !  Procurem saber de onde nos viemos e assim, saberemos aonde temos que chegar.

Certa vez, quando Napoleao estava em Israel, ele passou na frente de uma sinagoga e viu que todos la dentro estavam chorando.
Espantado, ele chamou um judeu que estava pansando na rua e perguntou oque aconteceu.
“Estamos de luto pelo nosso templo sagrado que foi destruido no ano de 57” respondeu o judeu.
Napoleao entao falou:

“Um povo que perdeu seu templo a tanto tempo, e ainda chora por isso, certamente o reconstruirá de volta”


Espero que esse seja o ultimo jejum de 9 beAv, e ano que vem, possamos nos encontrar em Israel com o 3 Bet Hamikdash construido!


Donation / Donation / Sedaka / צדקה